“-hemi de yüzüme ğarşı..
vay anasını-avradını,
Goca Ğara Musduğun işler acısı halı
helbet bu halı kim görseydi
bana bunu yakışdıramazdı
bereket bi Allahın gulu ğörmedi
düşdüğümüz duruma bak ga(y)ri
yengem iresmen zıfırladı, bitirdi beni
has-öz; öz ağamın garısı
bu gellebam ğarı
beni ğoca köye erezil-ürüsva etdi
keşge yer yarılsada
yerin dibine ğirseydim
vallaha-billaha
goca köye ğarşı
en başda da yeğenim
canciğer öp-öz yeğenim Iramazan’a
bi taha da esginki ğibi asla
aramız onmadı ğetdi zati
sebebi yengemdir.
oyusa onu mıhdar eden benindir.
.
kimse onun alay(h)ında atamadı,
olur olmaz ağman asmadı
neyye arkasındahı
öp-öz “emmisi”
dünna ğözeli
kendinden bilirimiş işi
Iramazan öyle bildi
mıhdar oldu
horazlandı
beni unutdu
ırakıplarını,
benim se(v)mediklerimi dutdu
canı sağ ossun
Alla(ha) amanet ossun
.
neyise elim aya(ğı)m dutmayvıdı,
o an ız ta(h)a galbim zıngadak durcağ(ı)dı
yıkılıp galca(ğı)dım garaçalının dibine,
neyise işdehe
boynumu bükdüm
işim zor
gel bana sor,
nutgum dutuldu,
hemen ordan döndüm
bek gücüme ğetdi bu iş
izimin üsdüne do(ğ)ru eve..
çelennerin ardında sinlenmiş
onca gonu-ğonşu ğördüm
fe(h)metdim
ordaydıklarını bildim
.
neyye? ma(h)keme filen olursa
“şahıt yazdırmasınnar” deye
döndüm deyon; döndüm emme..
samıt oldum iresmen,
nayeti “sus” dedim kendime,
“sus” senin ırzın-namısın
senin biribirin gene
eyi yannı kendin bilecen
canavarın ensesi genişimiş
neye demişler
kendi işimi kendim bilirin demiş
emme bu işi Hasan ağam der
Üseyn ağam der
nen nefer
öyleye geşmişi unut
ağzını dut
.
şinci en azından garıya
“Hatma ğellabama neye ğetdin” derse
ne derin, ne ederin
durduk yerde
“depemin tası atar” eyisi mi
pişmen olcam şeyler ederin
eve giremedim..
adın geşdiği yelleri titireden
“Gara Musduk” da ossa
patişah deği(l)sin ya
garı gısmıynan baş edemen
erkeğ olsa bin türlü hakından gelisin..
emme;
garıya valla-talla bişiy deyemen
bişiy edemen; neye dersen
garı ğısmının
kırk türlü co(v)abı vardır valla
erkeğ ossa olmadı çeker gamalarsın..
olmadı çek vur
ne ğeli(r) elden
ya öldürüsün-ya ölürsün emme
garı ğısmından uzak dur
ne deyen derse desin Allasen
neneceeenn
üsdelik yengem,
olmayoru işdehe
olmayoru
hatma Ğelin laf annamayoru
onun hafsalası da böyle alıyoru
.

yengen de olsa olmayoru
garı gısmına el gakmayoru..
maazallah bi çığrınsa,
söztemsili, de(ğil) mi?
“etişin gonşular, gapımı kakdı” deye
neydebilin..
ne deyebilin..
has-öz ağamın evi de
hinciye ğadak
varmamışsın
hal hatır sormamışsın
gelmemişsin-
getmemişsin.
gakar-dutar da naletdayın biri
“o sahatda orda ne işin varıdı”
dese de(ğil) mi
ayıtla ga(y)ri pirinciyin daşını
başına ğelmeyen ne bilsin
ö(y)l(e) de(ğil) mi?
.
nayeti; efendime söyleyen
yengen de ossa kaş yıllık dul garı
hordan duyan-gören
el, ne demez adama
ağırına gediyoru insanın valla-talla..
bu işler zorun zoru
Alla(hı)m mafatından goru!
.