Ha bitti bitecek diye sanırsın
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Hepsi tanıdıktır, kolay tanırsın
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Baharı beklerken bastırır kışlar
Tebessüm kaybolur, çatılır kaşlar
Gönül coğrafyamdan göç eder kuşlar
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Alındaki yazı silinmez gayri
Yarın ne getirir bilinmez gayri
Bir kere düşene gülünmez gayri
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Yarını bilmeden hayal kurarsın
Mutlu olmak için kafa yorarsın
Hüzün yağmurunda dulda ararsın
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Kemiğe dayanır keskin bıçaklar
Gül yerine ateş dolar kucaklar
Tükenir umutlar, söner ocaklar
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Dünyada keyif yok, çekme yeridir
Her dem gözyaşları dökme yeridir
Biçme yeri değil, ekme yeridir
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Belli ki dişidir, dertler doğurur
Gönül teknesinde çile yoğurur
Uzaklardan bir ses bizi çağırır
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Dışarda bahar var, içimiz kıştır
Hayat dediğimiz belki bir düştür
İnsanoğlu garip, kanatsız kuştur
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Hayat bir koşudur, nefes nefese
Sonu tutsaklıktır, benzer kafese
Yer bitirir seni derin vesvese
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

Gidenler geriye dönmez, anladım
Kanlı gözyaşımız dinmez, anladım
Yürek yangınları sönmez, anladım
Nefes tükenmeden dertler tükenmez

M. NİHAT MALKOÇ