Allah seni inandırsın, hu an da oldu bak
valla talla ne neyetimde
ne tiyniyetimde o ana ğadak
ne çoçlarımın ne benim
aklımda fikrimde
böyle bişiy yoğudu
kör şeytanımın tahi aklına ğelmiş deği(l)
ne oldu?, nası(l) olduysa oldu
.
baka-ğalmışışın salak-salak,
zuvutdum-sorutdum ğaldım
başımıza ğelen hu işe bak
Allah var ya bi an şaşanladım,
olmaycağ oldu mu olmaz neytsen
olacağ oldu mu da gelir yemenden
hasılı; ne de(y)cemi şaşdım,
durduk yerde;
o takike,
bizim iş oldu haralda,
nası(l) olduyusa oldu da; oldu getti..
Hasan Emmimin elini öpdüm ya
Hasan Ağamın da
“hayırlı ossun gardaşım” dedi
Üseyin ağam da
“hayırlı gademli ossun bizimo(ğ)lan”
?
“hadi bakalım, sen de gayınboba olacan”
.
Gır Hasan Emmiminen dünürlük ha?
vay anasına
bizim Gaş(ığ)ara işi
olmayıp-olmayıp da olunşa barabar
höyle “n’oldum delisi oldum” bi anda
kimbili(r); Alla(hı)n hoşuna getcek
ne amel işlemişiyin ki
bi ğurban keseyin önüşcek
böğün ik-diba hayırlı bi işe sebep oldular
bizim çete ırafıklar
hunnarı davet ede(yi)n
bi horaz kese(yi)n
yedire(yi)n-içire(yi)n deye ğeşdi içimden
.
her gelene dişini ğösderen “amadın öküzü” ğibi
alış(m)ışı(yı)n kerasınılmaya
hasiret getmişiyin adam yerine gonulmaya
insan bek tühaf oluyoru valla
Ak Hatma bana boba mı deycek hinci
ne yani hinci ben “gayınboba” olcan öyle mi
gövde ararkana dibimizde bulduk
hadi o(ğ)lum Gara Musduk;
nayeti felek sana da
“yörü ya gulum” dedi en sonunda ha?
vay anasına
.
“Allah ne murazın varısa versin Hasan Abey!”
zılgıdı yeyinşe barabar
hemen sarıldım Gır Hasan Emmimin ellerine
Hasan abemin de, Üse(yi)n abemin de
herkeşin ellerini öpdüm hemen
hemi de kaşlar kere
“Allah ne müşgülün varısa sana da …”
“tamam epap kes! uzatma
senin Alı!
hepimizin evladı
netçede” dedi,
gucukladı beni
.
“-eyi de; Gır Hasan emmim de ossa
öyle söz verip dee, olmaz-olmaz
bu işler hesabınan kitabınan deği(l)
iki gün sonura bize yan cızmaya ga(l)karsa
ıngır-zıngır ederse”
.
“-bizimo(ğ)lan bennen aşığ-atılmaz
valla o işi Gırhasan deği(l) dee var ya?,
bu havalide “benin” deyen hiş bi kimse
hele de hele o(ğ)lu ğızı varısaa?
canını dişine dakıp da göze alamaz o dediğini
onun da gelinini-gızını aşırıvırız başga bi yanna
sen bi ta(ha) aklına ğetirme öyle şeyleri
adamın sülalesini ortadan galdırıyın valla!
Galdırımıyız çe-te?”,
“yeter ki sen emret: Hasan Abe!”
..
“emmee onnardan Akhatmayı almak ha!
az beri yeğidin harcı da deği(l),
eyi de netçez hinci..
Ümmüyü nası(l) gaydırcaz bi yanna
bi kere söz verdik Gır Hasana?”
söz verdik bi tefa, cayamazsın
pilavdan dönenin gaşşığı gırılsın
.
cavırın aklına gaçarkana,
Türkün aklı .ıçarkana geli deller
bizim ki de içerkene ğeldi haralda..
taha doğrusu Hasan a(ğa)mın aklına
Gayabunarında taha yenicene
demleniyoduk birer ikişer
tabi mesarif-hızmat benden
“gakın len”
dedi Hasan Abe(y)
atladık atlara, yelyopurdumuna
dakıldık peşine; gopuduk gopuduk..
ona etişmenin
etişip de ğeşmenin
nereğediyoz deye sorup-bilmenin
imkanı-mimkanı mı vaa(r)
böyle zamannarda,
gafa a(ğ)rıtmamak ilazım ya
Hasan Abey ne derse o;
o atını topukladı, biz de
dolu dizgin, dört-nala;
anlamasak bilmesek de
bi elden bi ele”
.