7
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
900
Okunma
1.
Önüme çıkar her fırsatta hüzün
Her gün yaşamakta zorlanıyorum
Tadı yoktur gece veya gündüzün
Ölümün kahrını ben tanıyorum
Ne düğün ne bayram isteme artık
Baksana dünyanın yüzü gülmüyor
Saatler sükuta gidiyor tık tık
Ölenle beraber kimse ölmüyor
Bir fırtına kopar geçer sokaktan
Omuzlar üstünde yorgun tabutlar
Seni de alacak o son duraktan
Biter bir gün bütün aşklar umutlar
2.
Ve güneş doğuyor öyle yeniden
İşte yeniden ben düşünüyorum
Yarın doğma n’olur böyle yeniden
Ben uyanmak için üşeniyorum
Ben istemiyorum nankör dünyayı
Sahte dostlukları yalan yanlışı
Evet istenmiyor güneş ve ayı
İstemiyorum ben yaz ile kışı
Ne var ne yoksa o sonsuzluktadır
Ulu efsaneler büyük kişiler
Ulaşmak Tanrı’ya o son noktadır
Sen ey eşsiz Tanrı bana ümit ver
2009, Kozyatağı
(Zafer Dergisi sayı, 387)
5.0
100% (12)
Cevap Yaz