4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1057
Okunma
Ay ışığı görmemiş taziye defterimi sen imzalarken
Ben yüzüne bakıyordum
Ne kadar güzelmişsin.
Kalbim gözlerini emzirirken
Duygularım ruhuma perçin çakıyordu
Bir başka el tenimde dolaşırken
Ölmemi beklemişsin
Ne kadar özelmişsin.
Belki de hiç bilmedim
Afişlerin bu kadar güzel olduğunu
Ben afişli durakta inmedim
Sen indin beni bekledin
Bekletmişim
Özür dilerim.
Cevap Yaz