“-de! ona ğelecez.. bu!
Aldım ğaşdım bunu
nası(l) olduydu
gene bi(r) yaz ğünü, dal-ö(y)len
ekinner yolundu
harman zamanı
kimezi harmandan gakdı
kimezi dağda daşda mercimekci nohutçu
herkeşler işinde gaydında ehliyaliynen
.
biz de orda burda sözüm ona serkeşlik ediyoz..
yeyoz-içiyoz-yan gelip devriliyoz
nerde ağşam orda zabah!
goya bizde ha işde insanız deye ğeziyoz
bize yeyim yeycek yağıyoru,
bol bol.. ikram-izzet gani,
kim ne ğetirise yeyoz
ne bulup buşurup getirdiyse eyvallah
gonşu köyün, subaşlarından birinden..
m(uh)abbetden dönüyoz
..
Hasan Ağam zati hep dakılır, horata ederdi;
“dakma gafana bilader,
yarın ola hayrola,
belki beni sıkıntılara dalmış gördü
maytap geşdi ondan ötürü
“hoş dut gönnünü bizimo(ğ)lan”
gamlanma biladerim
evelallah bu Hasan ağan seni
kendi elleriynen başgöz edecek” dedi
“len Hasan a(ğa) malim..
bana niye ğız versinner” dedim?
..
“-Haçca de(y)zem ne ğözel;
gızını kendi elleriynen verdiydi
ona da etdik bi döyüslük, şerefsizlik,
yapdık bi(r) eşşeglik”
Üseyin Ağam; “eşşolu eşşeglik”
“-etdiğimi biliyoru yedi dövel
bizi(m)ki de baya bildiğin namıssızlık
kendimizi depeli bi adam sandık
bi çuval inciri berbat etdik
.
Üseyin Ağam da bana daş atıyoru ön yandan
“ben varıkana sana ilaf düşmez bizim o(ğ)lan”
yani “put!
a(ğ)zını dut,
sus, dilini yut” öyle ya
pekey susduk Üseyn a(ğa)!
.
bizim çete Alışlıdüz’e do(ğ)ru ilerlerkene
beygirler öyle kendi fetdatına sineklenelek
ıngıl ıkış gönüllü-gönülsüz yörüyollar
başlarını aşşa okara sallayollar
Hasan A(ğ)am, keyfi yerindeyse
ayakları sağda, ata yan binerdi öğnde
Üseyin Ağam;
“len ho yüz Depelilerin Uzuntarla de(ğil) mi” dedi
“hı hıım” dedim,
“yani honnar da, Depeliynen de(y)zen mi”
ben gene “hı hım,
mercimekleri olmuş demek; yoluyollar”
.
“baya etişgin, satlık olmuş gızı” demez mi,
beynim döndü, garnım garıncalandı
“-yoğ abey” dedim
Allah var ya buna,
bi döyüslük düşünü(r)dür belki deye
“ne etişmesi abey töbe töbe”,
“Teslime taha çocuk yau” dedim
vallahi billahi,
.
“-demeğ adı Teslime?”
bunnar gati garar vermiş ki
“uzatma ulan tamaaam” dedi
Hasan Ağam “benim sana sözüm mar”,
“ha Haçça Dezeyin gızı,
ha Aşa Dezeyin gızı,
var mı farkı
“ıhn? puşt herif, farkı var mı..”
Üseyin ağam; “yoo” dedi
“ne farkı olacak”
sürdü atını onnara do(ğ)ru,
“siz dövam edin lo”
Hasan Abey dövam etdi köye do(ğ)ru,
ben gala-ğaldım.. ortada sibek gibi
Hasan A(ğa)m, el etdi
“-loo..
uyudun mu
düş peşime, hadi”
.
neyeyse; keseden Goruya, Dereyatağına daldık..
söz mencilisden dışarı beygirleri guytuya ba(ğ)ladık..
şaşanladım, yönü geri duralak epili bi bekledik..
onun adetidir ya ga(y)ri, tütün sardık, telledik
bireşden neyeyse; Amad Emmiynen onnar
öte yüze taraf aşdılar, getdiler-vardılar,
..
bu “-bek susuradım bizim o(ğ)lan” dedi,
Gökdereden su işmek vardı ya
“Aşa De(y)zen gilde su vardır” döndü gerisin geri
hepimizin terkinde matara
cesaretimi topladım
“yau gözünü seve(yi)n,
Hasan Abey nereye”
“-gonuşma! hemi bi gönnünü al
o senin dee(y)zen
hatırını sor garının, o(ğ)lum, sevap!”
“Gökdere’den içeriz,
ya(h)ut da evlere ğederiz” dedim
o atladı atına, ben de peşinden,
yengatdan sürdü Garadepeye
döndü Tülüyurduna do(ğ)ru
“a(ğ)zını aşma!” sana ne dersem onu yap”..
“-me(v)zuu senin annama(ya)can bi husus
onun uçun dıngırdayıp durma;
“tuk” “gapa” “len o(ğ)lum bi suuss”
“Allla(h) halla”
.
“Aşa (ha)laa Amad Emmimgil nere ğetdi”
de(y)zem elinin dutamıynan aya(ğa) dineldi
“Üseyin Ağama gurbannıg guzu mu
ne ilazımımış daa
Dereyurd’a sürüye getdiler” dedi..
Aşa De(y)zem;
“anan neytdiyo ay! Musduuuk”
“eyiler, elini öperler ay De(y)ze” dedim.
sankı anamın yüzünü görüyomuşun gibi
“bi çok selem et ay gardaşım
anamcazım ıramatlı oldu,
anan böbeğidi emeklemez
taha dişi filen yoğudu
aklıermez
Hacca abam da
bu Davşanbokuna ğaçınca
anan sırtımdan enmedi
köprolsam basıp geşmez
Allah ırazı ossun”.. dedi
Hasan Abey;
“-varısa bi suyunuzu içelim Aşa (ha)la” dedi,
atından endi,
sol dizinin üsdüne çökdü,
başındakı çevresiynen sutasını süzdü
ho yana döndü,
.
sol eliynen takgasını dutalak tası gafasına dikdi,
bana göz gırpdı.. “ı ıhh abey ben işmecen”..
bi an eveli ordan gedelim, sıkıldım
“-sen işmecen mi Musduğ Aga”
“-sağ ol Teslime Bacım,
içesim yok, ben susuramadım”
.
işin aslı bunaldım,
oğazım file ğuruduydu
Hasan agam gene izbar etdi
“yeni desdi suyu
bek sovuk o(ğ)lum, iş-sena”
“ı ıhh, sağ ol abey” dedim.
“matıram da var”
gene şeytan şeytan göz gırptı bu,
gız desdenin kölgesindehi desdiyi
ayağının üsdünde devirelek tası doldurdu
gız su tasını bana verikene barabar,
Teslime’yi hop etti dee gucama ağdirividi,
“daaahhh” deye
atımın gıçına bi şaplak vurdu,
“sür barağidi”
tas-mas şangır-mangır,
desdi devrildi ğetdi..
dezem çığrınır,
çırpınır.. ilenir.. ağlar
“can gurtaran yok mu gonşulaarrr”
“etişiin..,”
“etişin gonşular”,
“Teslimemi gaçırıyollar”
“Allah bin türlü belanızı versin”..
“i(n)şallaahh çoluğunuza, çocuğunuza doyaman!”
“Gara Musduğunaaan!,
Gara Musduğunan Çil Hasaaan,
etişin gonşular,
Teslimeyi sürüyorulaaar”
..