5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
652
Okunma
ben daha önce kendi kızıma bu isimle Nazlıcan şiirini yazmıştım Bir Dilek Tut kitabımda da var Bir Dilek Tut isimli kitabımı okuyan İnanç ve Remzi beyler Nazlıcan şiirimden etkilenip beğenini ifade ederek (2007/2009yılları yaşamış ve ardında büyük acı bırakmış küçük yeğenine uyarlamamı istendiler ) bende sadece empati kurarak o acıyı kaleme almaya çalıştım o küçük ruhu şad olsun.
NAZLICAN
Bebek gülüşlerin çalındı senin
Dünya, ay ,güneş zindanlarda
Amansız bir hastalık yapıştı yakana
Ve sen gülmeyi unuttun be çocuk
Çocuk gözlerinde ışıklar saçardı
sevinçle sarılan sevenler vardı
şimdi gittin uzaklara
Ardında koskoca acılar kaldı
Umutlar bezendi boylu boyuna
Annen, baban çok üzüldü ;duyunca
Daha küçücük fidan iken terk ettin bizi
Bu amansız hastalık yedi bitirdi.
Büyüyemedi mesela, hep 12 dir yaşı
Sevenlerinin ailenin dinmedi gözyaşı
Küllenmedi hala yürektedir kor ateşi
Beklemekte sana geleceği günü anası
Çocuk gel gitme uçurtma uçuralım seninle
Derdine derman olsun hekim yaran en derinde
Umuda çiçek açacaktı gülüşlerin
Eğer ki zamansız gelmeseydi ecelin
Acı mısralar
16.04.2023
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
