duyunça barabar betim benzim attı
Hüso’nun küheylana atladığım gibi
Akşe(hi)r’den taraf öteyüze savışdım
ha deyince köye-möye ğelemedim
belki üş-dört hafta,
belki de taha fazla,
hiş bi yellerde de eğleşemedim
dağda daşda döndüm-dolandım durdum
o “ağam paşam” mu(h)abbeti ğalmadı
hiş bi yerde yüzüme bakan olmadı,
bizim muk(u)at her köyün dilinde..
her köyün ağzında herkeşin tefinde,
“ifrit” olmuşuyun herkeşe
en nefret ettiği gişi bellemiş yanıyan-tanımayan..
Cangurtaran
Çölovası
Eşşeğalanı
Belceğiz tarafları
Mada Adası
Sağrak, Yılanlı,
ordan oraya dolaşdım
benden evel habarım varmış o yellere
hiş bi yellerde barınamadım,
aş bi-ilaş, zavallı, pejmurde
.
vizdan azabından böyük cehendem var mı acabına ola?..
cehendemi yaşadım taha dünnadaykana
içim içimi yeyo,
gafam bana hızmat etmeyo
ayaklarım dediğim yere getmeyo
inanı mısın Dezemin Elif aklıma file ğelmeyyo
o buyur dese, görmezden duymazdan gelse bile
ne deyip, nassı(l) bakacan yüzlerine
i(n)san cehendemin dibinde yaşar mı
ömür boyu bu ezabınan yaşanır mı
dedim ya.. zorun zoru vesselam
kimse selamımı almayo,
kimse gucak aşmayo,
“buyur” etmeyo, dedim ya;
herkeşler iresmen gaçıyo
can duşmanımısa da
bu ezabı kimseye yaşatmasın Alla(hı)m
hiş bi ğuluna, hatda Sarılara da
…
Ismayıl.. sana hu gadarını deyen ki
o cenahlardaki köylerin çocukları bile ğörse
“gara musduuukk, gara musduukk geliyor(r),..”
“gara musduk geliyooo(r)” deye
yüzümdeki nursuzluktan gorkar gaçardı
donuz görmüş gibi bakıyollar,
de(h)şet gorkuyollar
beni görünce paçaya salannar
geceleri sabi-sübyan çocukların
yatağa işediklerini duydum
çocuğu ağlayan gadınnarın
“gara musduğa vercen” diye
çocuklarını gorkudurlarmış
beni öcüden taha gorkunş sanıllarımış
şeytan sanıyollar
ta o ğadar
.
yanılıp yenilip de çeşmeden mallarını sulayosa
malları goyvurup daa gaçamadıysa
“Gara Musduk! Gara Musduk”
deyelek altına salıvıran çocuk..
çok gördüm, çok şahat oldum
get nalet ossun..
malına maşatına daa
ırzına namısına da,
dedemin sarı liralarına da
..
taha dünnedeykene cayır cayır yandım..
yandım cehendemin dibinde Ismayıııll!
nalet olaydı dedemin sarı liraları
olmaya gedeydi üş beş yüz davarı
dedem de çok geşmedi,
gahrından ölmüş zati
ölmedi de gurtuldu, getdi
ya ben..
ben gurtulamadım cehendemden
.
hep ne derin biliyon mu gardaşım,
sen köyde olsaydın,
bunnar başıma ğelmezdin..
getdin de ne oldu
göğe değdi mi başın..
hankı derde merhem oldun
hankı dala gül gondurdun
biliyorun kuu sen de ömrünü heba ettin
sankı bi(r) sevaba mı girdin
a gepberif..
köylük yerde dünneye gelen
ne dat alır şe(hi)er yerinden
kendini harcadın
beni de ataşlara atdın Ismayıııll..
gardaşııımm”
“…”
“Ismayılım..”
..