Canım demek yasakmış, sözlükten çıkardılar.
Söylenmemiş sözleri, düşlerimden attılar.
Kardelenleri yolup, güneşte bıraktılar.
Manasız insanların, gölgesinde kalarak.

Doğruyu söyleyeni, yalancıymış sandılar,
Yalanları ruhunun, hamuruna kattılar.
Nar çiçeğine kızıp, anlamsız kuruttular,
Karanlık dünyaların, gölgesinde kalarak.

Yedi renkle boyanmış, resimleri yırttılar.
Çerçeveyi kırarak, sokaklara attılar.
Solan resimdeki ben. Beni bensiz yaptılar.
Köşesiz çizgilerin, gölgesinde kalarak.

Güneşin kavurduğu, kumlara yatırdılar.
Fikrimi kalpazanlar, tezgahında sattılar.
Sarıp da sarmalayıp, geceye bıraktılar.
Ufuksuz serapların, gölgesinde kalarak.

Sevdasız beyinlerin, aklındayım sandılar.
Umutsuz çizgilerin, üstündeyim sandılar.
Çiçekleri yolmakla, bahar biter sandılar.
Şu kışsız mevsimlerin, gölgesinde kalarak.

Kaktüs gibi yaşarım, güneşe katlanırım,
Direncimi ruhumla, sevdamla paylaşırım.
Yırtılmış resimlerin, rengine yapışırım.
İnandığım sevginin, ışığında kalarak.

Şahin HANELÇİ
18.04.2007
Ortaköy/İstanbul