Pembe, kızıl karışmış, siyah beyaz renklere,
Gül karanfil kurumuş, dokunsak ta köklere,
Kırk mum yakıp koysak ta, yeşilden şişelere,
Kandilde yağlar bitmiş, fitile gerek yok ki.

Morarmış artık yüzü, izbeden karanlıkta,
Küf sarmış dört bir yanı, zamandaki taşlıkta,
Fikri fikrine gebe, sancısı arpalıkta,
Kokusu sarmalamış, görmeye gerek yok ki.

Güneşin gölgesine, korkmadan sığınırken,
Arpaya buğday ezip, çavdarı ekliyorken,
Sellere karşı yağmur, duası ediyorken,
Hasada mükafatı, sormaya gerek yok ki.

Sırma süslü gömleği, bilerek giymektedir,
Yönleri karıştırmış, bilgisiz gitmektedir,
Penceresiz odaya her akşam girmektedir,
Perdeleri yırtılmış, dikmeye gerek yok ki.

İşte bunlar bizleriz, umutsuz ve kararsız,
Pejmurde akıllara, tutunmak ta faydasız,
Ahlaka kabzımaldır, benliğinde ahlaksız,
Gurup vakti dayanmış, demeye gerek yok ki.

Şahin HANELÇİ
04.09.2008
ELAZIĞ