Kimi yokladıysam yok hükmündeydi
Beni ancak sen anlarsın seccadem!
Omuz verdiklerim yük hükmündeydi
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Gece yarıları dil oldun bana
Dikenler içinde gül oldun bana
Çıkmaza girince yol oldun bana
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Senden yadigârdır alnımda izler
Uzağına düşen, yolunu gözler
Seninle bahara dönüşür güzler
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

İmandır, ihlastır özge canlarım
Kurtuluş sendedir bilir, anlarım
Varlığınla diner hafakanlarım
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Seninle bir ömür hep dost kalalım
Nabzımız attıkça huzur bulalım
Son nefeste Hak’tan berat alalım
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Sonsuzluk yolunda burağımız sen
İnşirah gerekse durağımız sen
Bu fâni âlemde (g)ereğimiz sen
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Gaflet uykusundan uyandıransın
Ruhumuzu Hakk’a dayandıransın
Gönlümüzü aşka boyandıransın
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Vuslat kapısını çaldıransın sen
Rahmet deryasına daldıransın sen
Ham gönüllüleri olduransın sen
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Yağmur damlasısın kuru çöllerde
Kuğu misalisin mavi göllerde
Serinliğin vardır esen yellerde
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

Her dem işitirsin gönül sesimi
Sen ki giderirsin artan ye’simi
Üstünde vereyim son nefesimi
Beni ancak sen anlarsın seccadem!

M. NİHAT MALKOÇ