ACININ TARİFİ YOK../
M.KESKİN..

Yaz diyorlar bana
Acıyı yaz..
Nasıl anlatayım be Usta ?
Yürek dayanmaz ki buna
Kırılır kalemim, dağılır yüreğim
Bir bulut oturur bakışlarıma
Ağlamaktan yorulur gözlerim
Dizlerimin sanki bağı tutmaz
Bitap düşerimm.
Yürek kederli,
Ben dağılır giderim..

Yaşanmamış
Böyle bir acının emsali
Kimi.. Evladından oldu
Kimi.. Anne Babasından
Kimi.. Bebeğini kaybetmişti
Kimi.. Eşini dostunu
Kimisi de.. Sevdiklerini
Can pazarıydı yaşananlar
Yıkılmıştı haneler ocaklar
Varını yoğunu her şeyini kaybetmişti insanlar
Ortalık feryat figandı
Aileler se paramparça
"Acılar Çok Büyük"
Nasıl anlatayım Usta
Yerle bir olmuştu şehirler, köyler kasabalar
Yollar çökmüş dağlar yerinden oynamıştı
Her yerde çaresizlik gözlerden okunuyordu

Tarifi yoktu
ACI her yerde aynıydı
Dayanması zor, hiç kolay değildi yaşananlar
Güç bela ayakta zor duruyordu insanlar
Bir yanda çetin kış koşulları
Olabildiğince soğuk karlıydı hava
Şubat’tı ayazdı geceler, buz kesiyordu her yer
Ne kadar yazsam
Ne kadar anlatmaya çalışsam
Anlatamam Usta
Hani cümlelerin bittiği,
Boğazımın düğümlendiği
Kelimelerin se yetersiz (Kifayetsiz) kaldığı yerdeyim şimdi.
Acı büyük - Keder büyük
Enkaz yığınıydı sokaklar
Hayatın baharında
Topraklara bırakılmıştı nice canlar
Gencecik taze fidanlar
Kimi de kaybolmuş
Haber alamıyordu sevdiklerinden insanlar

Asrın felaketiydi yaşananlar
Hiç durmadan
Aralıklarla devam ediyordu artçılar
Bir daha hiç eskisi gibi olurmuydu hayat ?
Enkazların altında kalmıştı umutlar
Gün gelip küllensede acılar
Sarılmaya çalışılsa da yaralar
Hiç tamamlanmamak üzere
Hep eksik, hep yetim kalacak
Yüreklerde bir yannn
Gidenler dönmez !
Acılar büyük, Dertler derya
Anlatamam
Bu Acının tarifi yok
Yok be Ustam... !

MUNİSE KESKİN
15.03.2023
..........