GÜNLER YAŞADIK
Dinleyin dostlarım vardır bir öyküm
Özlemekle geçer nedense dünüm
Dertliyle dertlenir bulurduk çözüm
Derde derman olan günler yaşadık

Tarlaya giderdik güneş görmeden
Su içerdik yazın soğuk testiden
Anlatacaklarım hepsi maziden
Çölü aratmayan günler yaşadık

Radyo çızırtılı dinlerdik türkü
Yoksulluk bizimle boynuma yüktü
Büyüklere karşı sevgi büyüktü
Eskiden çok güzel günler yaşadık

Bilmezdik telefon mektuplar vardı
Maniler dillerde satır satırdı
Gelin giden kızlar hep ağlatırdı
Mutlu olduğumuz günler yaşadık

Pantolon yamalı dizleri delik
Dağ bayır demeden koyun güderdik
Ekmek kuru elde, hep yavan yedik
İç içe acılı günler yaşadık

Yağar sırtımıza düşer kırağı
Türlü bostan diktik kazdık toprağı
Öğretmedi hayat bize kolayı
Yoklukla savaşan günler yaşadık

Bakkalın defteri köyün cebiydi
Buralarda hayat yaşam farklıydı
Kullanılan herşey ortak malıydı
Paylaşmayı bilen günler yaşadık

Saklardık ambarda kış için erzak
Akşamları çıkar komşuda gezek
Keşke o yıllara bir dönebilsek
Anılarda kalan günler yaşadık

Çıtırtı yayılır yanan sobadan
Zor seçilir yüzler isli lambadan
Sarkardı kışları buzlar saçaktan
Ayazı göğsümde günler yaşadık

Yatak yorgan olur sırtta kepenek
Pazara giderdik eşekti binek
Düğünlerde döğdük bol etli keşkek
Bereketli olan günler yaşadık

Bizim dağlarımız dumanlı sisli
Duyurmazdık ele sevdamız gizli
Gençleri kınalı asker edeli
Gözlerimiz yaşlı günler yaşadık

Hatıralar gelir düşerya akla
Başlardı hoş sohbet bir bardak çayla
CAN’da unutulur geçen zamanla
Akıldan çıkmayan günler yaşadık
MEHMET CAN GEYİKLİ
ÇANAKKALE