5
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
471
Okunma
GÖNÜL ŞEHRİM
Bir ukteydi içimde, çocukluğuma dair
Hayatı yazacaktım, öykü, roman ya şiir
Peşinden koşamadım yıktım hayallerimi
Öksüz ve yetim kaldı, gönlümde ki bu şehir
Geriden geldi ömrüm, yaklaştım sona doğru
Yüreğimde yıllardır, sızlar durur bu ağrı
Takıldım engeline, geçemedim önüne
Bilemedim yolların, hangisi eğri doğru
Kabuk tutan yaramı defalarca kanattım
Cefakâr şu gönlümü sabır ile donattım
Yaşarken efsaneye dönüşmek vardı elbet
Belki bilinmezlikten çıka gelen sanattım
Necla sen söyle yara, yarayla sarılır mı ?
Çilesini çekmeden menzile varılır mı?
İmtihan çeşit çeşit uyar mı birbirine
Sarp yokuşu geçmeden hakikat derilir mi?
5.0
100% (7)