Bugün sensizliğin bilmem kaçıncı yılını kutladım yine senden habersiz. Odamın duvarlarını siyaha boyadım. Masamda duran resminle kavga ettim. Bugün işede gitmedim, zaten sabah geç uyandım. Bugün çiçeklere su vermedim sen yokken açmasınlar diye. Kahvaltımı geç yaptım, yatağımı toplamadım, çöpü çıkartmadım bugün. Sesini sonuna kadar açtım müziğin ve ne kadar komşu varsa apartmanda hepsiyle bir güzel tartıştım. Kiramı da ödemedim, balıklara yem vermedim, üstümü bile değiştirmedim bugün. Bugün dünyaya kızgın uyandım. Nazife teyzenin terliklerini sakladım su saati kutusuna, mustafa amcanın gazetesini buruşturup attım. Hülya ablanın parfümlerini kırdım çünkü hiçbiri senin gibi kokmadı. Albümdeki fotoğraflarını yaktım. raftaki kitaplara tekrar baktım ve adının geçmediği tüm kitapları yırttım. Sevdiğin bütün yemekleri yaptım ama hiçbirinin tadına bile bakmadım. Sonra bana aldığın terliklerimi giydim ve yaz tatilinde hediye ettiğin mavi renkli şapkamı taktım. Sonra sokağa çıktım. Bütün gün boyunca yürüdüm,düşündüm, üzüldüm. Sonra akşam yine eve döndüm, duvarda asılı resmine baktım ve seni ne kadar çok sevdiğimi birkez daha anladım. Soğuk bir duş aldım, traş oldum, en sevdiğin tişörtümü giydim, masayı kurdum, ışıkları kapattım,müziği açtım,iki kadehle bir mum yaktım ve bugün sensizliğin bilmem kaçıncı yılını kutladım yine senden habersiz.