İnsanın eti yenmez,gönü giyilmez.
Aklından neler geçirir hiç bilinmez.
Sürekli cümle alemle kavgalıdır.
Verdiği zarar yıllar geçse silinmez.

İnsan bazen mantıksız işler düşünür.
Düşünceler çabuk şiddete dönüşür.
Günlerce, aylarca bitmez kavgaları.
Bundan sonra toplu ölümler görünür.

Kiminin karnı değil,gözü açtır.
Ölen tüm canlı sayısı bilmem kaçtır?
Yok edilip gitti,bir çok hayvan nesli
Zalimlere göre katliamlar haktır.

İşgal ettiler yemyeşil ormanları.
Açtılar yeni maden sahaları.
Bunların gözlerini para bürümüş.
Hiç doymak bilmedi obur karınları.

Sağa, sola bıraktılar atıkları.
Zehirlediler verimli toprakları.
Sebzenin, meyvenin tadı bir hoş olmuş.
Baksana içilmiyor musluk suları.

Durmadan artıyor hastalık sayısı.
Korona denen illet artık cabası.
Ortaya değişik varyantlar çıkıyor.
Hala bulunamadı doğru aşısı.

Bırakalım bütün kanlı savaşları
Düşünelim gelecek tüm kuşakları.
Yaşana bilir bir dünya bırakarak;
Mutlu olsun yurdumun tüm çocukları.

Günler geçtikçe kötüye gidiyoruz.
Cennet dünyamızı berbat ediyoruz.
Dünya aslında hepimize de yeter.
Koca dünyayı yaşanmaz yapıyoruz.
Necmi Özyurt