5
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
731
Okunma
o gün döküldü gözlerimin kahvesi
ait olduğu şehrin kayıp duvarlarından
o gün kırıldı kirpik uçlarım
kesikleri dikilmiş bir bakış edâsına
gecenin boyu çekilmiş
tavanları delinmiş bir yıldız kıyımında
göğün göğsü mahşer yerinden hallice
ama toprak
çıplak kalmış ertesiye
üstünde ay ışığı
her boşluk bir tamamı doldurur taşarcasına
hâlbuki !
çırağı olduğumuz duygular
gerçeği söndüren ateşle harlanmıştı
ne kuruyacak
ne de köklenecekti aşkın tohumu
dikişi tutmayan aşk yarasıyla y’aşar her ânı
21/03/2023
00:15
eMINeYZAMAN
5.0
100% (12)
Cevap Yaz