insan en çok şekiller ve görüntülere aldanır
bir kez kapıldımı zilletine katlanır
düşünmez ne getirip, ne götüreceğini
çokları vardır ki bilinçsizce bağlanır.

çiçek sandığı bazen diken çıkar
mutlulukk beklerken hayellerini yıkar
güzellik, pürüzsüz bir deridir aslında
bazısı uyanırda, bazısı bir ömür harcar.

kimsenin elinde değil nasıl geleceği dünyaya
kimi doğuştan her nasibi alır kimide var ya
inim, inim inler yoktur şansının değişeceği
hiçbir şey değişmez bir ömür çırpınırda.

anlamaz bunu kemirilmiş, sıkıntılı beyinler
asıl çirkin sizsiniz güzelliğiyle övünenler
öyle bakar, öyle görür, gözlerin önündeki perdeden
onlar ki çirkin bir tende güzelliğin farkında değiller.

beyaz sutunlardan, kara sutunlara kadar
her renk anlamlı, her yaradılış manidar
keşke içimizi gösterten bir ayna olsaydı
gel gör ki manzarayı karartan dumanlı kafalar.

daima doksan dakikada biter maçlar
kadersizler hayata beş sıfır yenik başlar
her atağı kesilir ya faul denir ya ofsayt
sonuç yenilgidir ne kadar çabalasalar.

m.yaman