8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1773
Okunma
Yıllar sonra gördüm onu,
Zar zor tanıdım karanlık sokakta
yıllar önce hayalini kurmadan uyuyamadıgım kadını
kir pas içindeydi buluzunun yakası
üstelik ayakları çıplaktı,
hava ola bildigine soguktu ama
o umurdamaz casına yürüyordu.
belliydi halinden bitkindi
yürüdüm peşinden sessizce
onu gördügüm dört yıl öncesi gibi
heyecanlı ve hala ürkektim.
köşeyi dönüyorduki ,kolundan tuttum
görünüşü zavallıydı ama
hala çok güzeldi.
usulca dönüp nevar kapalıyım dedi
sanki daglar üstüme yıkıldı.
tanıtamadım kendimi tutuldu dilim
o hala bişeyler mırıldanıyordu
sagır oldum duyamıyordum.
usulca yürümeye başladı
benimse kulaklarımda dinmez bir ugultu
YAŞAMAK BUMUYDU........
Cevap Yaz