Alkıma düşersin dar zamanlarda
Yüreğin gizinde kara yazısın
Ateş olup ocağımı yakarsın
Bu nasıl yakmaktır böyle vicdansız

Yeminler ettim anmam diye adını
Bir daha çalmam aşk denilen sazı
Sol yanımda dinmek bilmez bir sızı
Bu nasıl sızlatmak böyle vicdansız

Uzansam dokunacak kadar yakınsın
Hem çok uzak bir o kadar tuzaksın
Oysa çöl olsaydın uçsuz bucaksız
Yağmur olurdum toprağına vicdansız

Bilekleri kesilmişti kara sevdanın
Kalbine ihanet bulaşmış yârimin
Artık ışığı sönmüş göz pınarların
Kara gün geceyi aratmıyor vicdansız

Kan bulaşmış aşk dolu şiire gazele
Çaresi yok ki günü gelmişse ecele
Bu geceler kavuşur elbette güne
Kapı aralığından sızar huzur vicdansız

Gül olup açtım gönlünün ortasında
Sen tuzaklar kuruyorsun yoluma
Dikenler batsada gönlüme, ayağıma
Gül olup sokulurdum ruhuna vicdansız

Koskoca evrene sığmaz şu deli gönül
Bırakmadın seveyim seni bir ömür
Herkese kör gözüm tek seni görür
Kalbime aşk ekip soldurdun vicdansız