UTANSIN!...

Her nefesim sensin diyordun bana
Şimdilerde yokmuş sayan utansın
Aşkın taht kurduğu diyardın bana
Verdiği sözlerden cayan utansın.

Sen beni çiğnedin sen beni ezdin
Yolunu gözlerken sen gönül gezdin
Ellere bahardın ömrüme güzdün
Hevesimi yarım koyan utansın..

Sen gelmeden evvel yoktu bir derdim
Bu defa bahtımdan gülerim derdim
Çileli bülbülüm gülü mü derdim
Ah-u figanımı duyan utansın.

Hasretine şahit saçımın akı
Hergece bağrıma vururlar yakı
Vuslata bağladık derken firakı
Dolmayan yıllara yayan utansın

Şaştım feleğimi yoktur kararım
Ne adını anar ne de ararım
Ben kendi yaramı kendim sararım
Yanık ciğerimi oyan utansın.

Bırakmam diyordun elin elimde
Ne dünyada ne de ahir alemde
Herşeyi silerek tek bir kalemde
Gökte yıldız gibi kayan utansın...
....
Kalem şiiri unutmasın dedik yazdık yine gönülle beraber. Türkü sözü misalince.
....
Dr. Ayşe İzci Coşkuner 10/3/2023 ANTALYA