Hırçın dalgalar vurur
Yüreğimin sahiline
Islanır Yüreğimin
O inci taneli ince kumları
Üşümeye başlar içten
Tüm hücrelerim
Sarar kısa zamanda
Tepeden tırnağa kadar
Bu benim benliğimi

Bakarım sisler arasında
Zor zar görününen
Yanıp sönen feneri
Kara var ötesinde
Kalmış ardında görünmüyor

Varlığım bir boşluk içinde
Savruluyor gibi
Yok kenarında tutanacak dalı kenarları
Dipsiz kuyuya düşer misali
Gittikçe gözümde azalan aydınlık ışıkları
Oluşan girdapı beni dibe çektikçe

Bakıyorum kendime aynada
O kadar çok değil beyazlar
İç dünyam dışımdan daha çabuk yorulmuş
Dıştan genç kalmsamda
İçten erken ihtiyar olmuşum

Bir yanım zamanın hızına yetişsede
Diğeri kalmamış yaya
Ruhumun derinlerinde ik ye i bölünmüşlük
Bak yansımış ve sarmış arsız
Sarmaşıklar misali gözle görünmeyen
İç hatlarımın her yanına