Mahirdim
Yiğittim,
Yoktu,
Kalmamıştı,
İflas etmişti kibirim.
Yenerken
Binlere yüklenen suçları
Zavallı mıydım?

Siz karar verin,
Yapılanlar çoğu korkunç kasvetli,
Bölerlerken bizleri binlere,
Üstüme
Yıkılmak istenen suçların,
Ne kibardım,
Ne kaba
Sabrım basiretli,,

Emeğim,
Birikti bana karşı konulan kanunlara
Kanun maddelerine,

Oysa “emekti” kutsalım.

İsterdim ki “tarihte”
Diz çöksün emeğin önünde.

Aklın yolu bir değilmiş,
Şaşkınların,
Şaşırtanların,
Şaşa kalanların/şaşanların
Ülkesindeyim.

Yola getirmeye çalışırken aklım,
Hey hat! Ne çok yalnızım,
Fark ettim ben,
Ne zaferler kazandırılırsa emeğe karşı
Daha bir yenik düştü yüreğim
Emeğimle ben.

Ey büyüklerim!
Neden estek köstek oldunuz
Daha da asi olacak yanıma?

Onun bunun kılığında boy gösterirken,
Ben değiştirir miyim köyümü çapulcu kente?
Lakin yalnız kaldım,
Baka kaldım
Kendi kendimle bu amansız kavgada..

Sen oralı
O buralı
Farkı yoktu ezilmişliğin,
Ezilmişlerin
Hep kaçağı oynuyorlardı
Aha da sonları!!!??
Ne kıskanmayı,
Ne de kıskandırmayı
Sadece hüznümle bir başıma
Savaşmayı öğrendim ben.

Ya başarsaydık beraber,
Tatsaydık sınırsız mutlulukları,
Yine de farklı mekânlar,
Bol bol renkli besinler
Süslerdi hayatımızı,
……….her halde…

Kıskandıramadım bir türlü
Emeği zayi olanları..
Rahat yaşamaya..

Siz hey sizler!
Bilseydiniz ben ne iyi yürekliydim,
Yüreği pır pır eden çocuklar gibi.

Selam olsun yine de
Umudum sizde/sizlerde.
Doldu yaşım,
Eridi kaslarım.
Cesaretsizim,
Geride kalıyor hünerim.

Yazık!
Onca akıp giden yolumda öğrendiğim:
“Bolca örselenmiş insanlığım.”

Teyyar DUMLU