ne bir cemre düştü rüyalarıma,
ne vuslat baharı bahçeme benim.
ne gökten yıldızlar avuçlarıma,
boş kaldı ellerim ve hayallerim,
yıkıldı tek tek...
kaçtım gölgesinden adımlarımın
düştüm ufukların derinliğine
kuytu köşesinden köhne yarının
seyrettim zamanı genişliğine
hep ah çekerek...
erdin polat