“ HAYATLARINDA AYNAYA YER OLMAYANLARA İTHAFEN..”

AYNASIZLAR !
Hep karşıya bakarlar, pek keskindir gözleri.
Lakin kendilerine, bakmazlar AYNASIZLAR !
Çok bilmiş bir edayla, sarfederler sözleri.
Kimseye kulak asmaz, takmazlar AYNASIZLAR !

Bağnaz ve hastalıklı, görürler insanları.
Etrafını yönetmek ister durur canları.
Centilmen görünse de serttir diğer yanları.
Karanlığa bir ışık, yakmazlar AYNASIZLAR !

Bilimsel izahata, dayandırıp her şeyi.
Kendi doğrularına, vurur geçer kaşeyi.
Çok görürler insana, biraz olsun neşeyi.
Kalplere merhametle, akmazlar AYNASIZLAR !

Ustadırlar olaya, şahsi teşhis koymakta.
İltihaplı yarayı, acımadan oymakta.
Onlar kendilerini, insanüstü saymakta.
Bir teselli tohumu, ekmezler AYNASIZLAR !

Uzaktırlar hayaller, mutlu düşler kurmaktan.
Sanki lavlar akmakta, içindeki ırmaktan.
Sözünü esirgemez, sakınmazlar kırmaktan.
Hiç bir şeyi sineye, çekmezler AYNASIZLAR !

Dik başlılık onların, karakteristik huyu.
Açık rengi bilmezler, ufukları hep koyu.
Önde gelir daima, asaletleri soyu.
Yıkılıp gider amma, çökmezler AYNASIZLAR !

“Yufka yüreklilerle, çetin yollar aşılmaz.
Merhametli olanla, hedefe ulaşılmaz”
Böyle inanmışlardır, onlarla tartışılmaz.
Kimse için gözyaşı, dökmezler AYNASIZLAR !

(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)