Sabah dört on yedi, yer gök inledi
Vurdu on şeyri yedi nokta yedi
On şehir dört onyedide yakalandı
Binlerce kişi enkazın altında kaldı


Nerde mütahidi, nerde mühendisi
Kim kurtaracak, ankazdaki ümitleri
Hani kahramanın Kahramanmaraş
Türkiye’min gözü yaşlı, gözü yaşlı


Her yer sallanıyor toprak yarılıyor
Koca koca binalar yerle bir oluyor
On şehirimi toz duman kapladı
Türkiye’min gözü yaşlı, gözü yaşlı


Üste bir ses ’’ Sesimi duyan var mı?"
Bir ses geliyor derinden kulaklarıma
Enkazda binlerce ses "Beni kurtarın"
Türkiye’min gözü yaşlı, gözü yaşlı


Ecel dört onyedide geldi, binlerce cana
Evleri mezar oldu, on binlerce insana
Bir ses yükseliyor anam babam nerde
Türkiye’min gözü yaşlı, ülkem yasta


Bütün cihan on şehre yandı üzüldü
Malatya, Adıyaman, Adana, Antep
Yıkıldı ocaklar, bedenler enkazda kaldı
Ağlayan gözlerden yaşlar süzüldü

Hatay’da canlar, ardı sıra sıra dizildi
Deprem ile on şehirde söndü ocaklar.
Diyarbakır, Osmaniye sesmi duyan varmı
Ülkemin gözü yaşlı, ülkem yasta


Depremler sardı, sallıyor yurdumu
Yıkıldı ocağım bulun yavrumu
Uyan Türkiyem Uyan derin uykudan
Maraş, Hatay, Urfa, Kilis kan ağlıyor

Yunus Kılbaş