KİMİM VAR
(sıralı okumanız önerilir)
&
-2-
“-hadi İbirem bil bakalım emmini
bilebilecen mi bakalım kim bu emmi”
…?
“-ben amcayı hiç görmedim ki! ”
……..
“-ha gapbicik ha!? bizim köylü len..”
!?
“-essah bizim köylü o(ğ)lum! hakkaten,
hee.. vallahi billahi”
“-?”
“-valla asdanım! horata deği(l) len!
zayıf, yaşlı, kıravatlı misafir
“-iyi de kırk senedir
ben köye hiç gelmedim ki
delikanlı nereden bilsin beni
ben köyü, köylüyü unutmuşken”
.
“-ha gapberif ha!
ben bile bilemedim töbossun yau!
huncucuk çocuk nerden bilsin canım!”
“-ta(h)min etsin bi bakalım” ……..
“hık” demiş bobasının burnundan düşmüş
“-babası?”
“-yani bobasını bilmen de
bakalım kimlere benzedecen?”
?
“-delikanlı babamı nerden bilsin”
“-bek yamandır bu,
höyle bilmediği yokdur bunun”
“-Bobuş Emminin o(ğ)lu’mun
Osman Amca mı?”
“-..ı ıhh”
“-Hacı Mamıdın Memet”…
“-Çil Murad”….
“-Feyzullahın Doğan”…
“-Mükerrem”…
“-Nazım”…
“-Mustatdin”
“-Mustatdin kim? ”
“-gavıra getdi okumaya deye
gediş o ğediş”
“-demek onnar da gelmiyor yıllardır öyle ya”
“-?”
“-ama hâlâ esameleri okunuyor
unutulmamışlar anılıyorlar baksana”
“-?”
“-benim esamem bile kalmamış
adım bu delikanlının yanında anılmamış
benim adımı bilmiyor”
“-!”
“-aaah ulan ahhh! ne günah işledik bilmem ki
feleği baya, gücendirmişiyim belli
değilse; …
benimle ne alıp-veremediği var ki
felek fırlatıp atmış bizi, gurbet ellere
her birimizi bir yerlere,
?!!
gerçi hangi kapıyı çalsak,
olur “buyur” edenimiz
ammaaa, illa ki birbirimiz…
komşularım,
hep akrabam, ne yana baksak
hangi kapıyı çalsak
gerçi kim var kim yok “benim” diyeceğim
beni tanıyan yoktur sanırım
ben de hiç birini tanımam
kimdir akrabalarım,
hısımlarım
eşim-dostum, yeğenlerim
akraba çocuklar
bilmem yaşıyor mudur tanıyan
tanıyanlar, tanıdıklar;?
gelmedim-gelemedim,
nasip olamdı bunca zaman!
.
işin aslı onlar da aramadılar,
nerdedir-ne yapıyordur sormadılar
arasalar, sorsalar, nerde bulacaklar
ben de onları görmedim,
yazık ki sahiplenemedim
şimdi onlar bana sahip çıkmasalar
çok görmem, gönül koymam
hakkım olsa bile kırılmam darılmam
ben başkaları gibi karşıdan geçene
hay-huy edemem
kimseye selam veremem
arsızlık edemem
borçluysam bakkalın önünden geçemem
kim kimdir bilemem
kendimi elin üstüne atamam
benim olmayana el uzatamam
.
umarım bana kucak açarlar..
değilse ben kimseye el açamam
halimi arz edemem,
çok geç kaldım
çok aç kaldım, açıkta kaldım
şükür bir lokma çalmadım
elin malına yan gözle bakmadım
kimsenin ekmeğine mani olmadım.”
.