Yedi Nokta Altı(Afşin-Elbistan)

Altı Şubat günü on üç yirmi dört
Yedi nokta altı Afşin Elbistan
Yıl iki bin yirmi üç soğuk bir dert
Yedi nokta altı Afşin Elbistan.

Binaları tek tek yatırdı yere
Bazısı su yolu batırdı dere
Depremin acısı geldi her eve
Yedi nokta altı Afşin Elbistan.

Can pazarı sanki iki ilçe de
Çığlıklar her yerde hayat sürse de
Teselli faydasız diller dönse de
Yedi nokta altı Afşin Elbistan.

Aklıma geldikçe o gün olanlar
Aynı aileden üç beş ölenler
Daha gonca iken düşüp solanlar
Yedi nokta altı Afşin Elbistan.

Hayatta kalanlar tir tir titriyor
Çadırlar buz gibi sıcak yetmiyor
Yiyecek kısıtlı karın doymuyor
Yedi nokta altı Afşin Elbistan.

Kul Sami Afşin’den mecbur ayrıldı
Altı yıl sonunda beli doğruldu
Deprem haberiyle tekrar eğrildi
Yedi nokta altı Afşin Elbistan.

Samettin Şenkaya
(Kul Sami)