Bir ağırlık var bugünlerde yüreğimin kapısının ağzında,
ümitsizlik bütün hırsıyla zorluyor onunla arama ördüğüm büyük sütunları,
Vazgeçmek üzereyim herşeyden kendimden,evimden,senden...
Gitmek geliyor bugünlerde devamlı içimden,
Körpe canım sonuna kadar destekliyor onu,
Annem diyorum babam diyorum kalıyorum hep aynı yerde,
bi adım bile atamıyor yorgun ayaklarım terk etmek için bu şehri ,
geriye dönmek te gelmiyor içimden,
Sonra hayat birileri için bişeylerden vazgeçmeyi öğretiyor sana tüm acımasızlıgıyla,
bazen utanmadan vuruyor yüzüne degersizligini,faniligini,fikirlerinin düşüncelerinin önemsizliğini..
Işte tam bu noktada vuruluyor yüzüne o bi türlü kabullenemedigin gerçek,
Büyüyorsun ver hergün bir gün daha yaklaşıyor ölüm ...
Her yaş yeni acılar getiriyor sana yeni tecrübeler,yeni insanlar,yeni aşklar...
Ve her yaş birini götürüyor senden en çok deger verdiğin birini,
hep en değer verdiklerinden sınanıyosun...
Sonra her yaşında biraz daha nefret ediyosun önce büyümekten sonra yaşamaktan...
_onsra__