5
Yorum
16
Beğeni
4,6
Puan
468
Okunma
Sevgiyi bulamıyorum bir türlü...
O da kayıp bu aralar....
İçmekten başı dönen, berduşlar gibi,
kalpten kalbe dolaşıp, yolunu bulamıyor bir türlü.
Bizim güven de uymuş ona,
kafayı çekip çekip, sızıp kalıyorlar bir kenarda
Ne gurur kalmış hayatta , ne de onur....
Yalan yerleşmiş baş köşeye, bayağı da sevmiş yerini.
Dost edinmiş tüm duyguları...
Çok da seviliyor kerata...
Nasıl çaldıysa artık tüm gönülleri,
el üstünde tutup, hiç adım atmıyorlar geri....
İşte bu yüzden en kötüsü de seviyormuş gibi görünüp,
kaybediyorlar tüm değerleri....
Önce kendimizi kaybediyoruz, hiç bulmamak istercesine...
Öyle yetenekliyiz ki kaybetmek konusunda,
varken, yok gibi oluyoruz sevdiklerimizin yanında.
Ruhu çekilmiş canlı bir ceset gibi dolaşıp duruyoruz kalabalık ortasında.
Bütün umutlarımızı, hayallerimizi ve benliğimizi çalmak adına,
öyle bir çek sunuyor ki kaybettirmek için kendimizi, sınırsız bir limit gibi.
Offf offffff.........
Harcadıkça harcıyoruz neslimizi.....
24 / 01 / 2023 / Salı
Mercan Nur
5.0
89% (8)
1.0
11% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz