…indirilişinin 1413. yılında Yüce Kur’an’a tazimle…

Gönül semalarında dalgalanan bayraksın
Susayanlara zemzem, sütten daha da aksın

Yürek kapımız senle açılır ayet ayet
Kur’an okuyan insan, mümin ölür nihayet

İnsanlığın muştusu, gözlerimin ferisin
İki cihanda baki, sonsuza dek dirisin

Varlığın ganimettir, sebepsin her huzura
Dağıt karanlıkları, gönlümü erdir nura!...

Kılavuzdur her ayet, kula Hakk’ın nidası
Susayana bengisu, gönüllerin gıdası

On dört asırdan beri kıtaları dolaşır
Hakk’ın emirlerini dört bir tarafa taşır

Hakk’tan ve hakikatten haber veren ilimsin
Gönül bahçelerinde açan gonca gülümsün

Cehennem olsa gelen, söndürürsün ateşi
Ruhları ısıtırsın ey hakikat güneşi!...

Kur’an okunmayan ev harap bina gibidir
Şeytandan esen rüzgâr; fırtınadır, tipidir

Kur’an her ne söylerse Yaradan’ın adına
Gaflete düşenlerin yetişir feryadına

Kur’an hakikatleri efkârına akseder
Rahmet meleği kulun etrafında raks eder

İnsanlığın göz nuru, kurtuluş beratısın
Dirilişin öncüsü, müminin Sırat’ısın

Cennete taşır kulu Yüce Kur’an’ın izi
Nur akar oluklardan, taşar rahmet denizi

Onun yolundan giden, hakikate yaslanır
Kur’an’ı zikretmeyen diller bir gün paslanır

Can verir ruhumuza Kur’an’ın munis sesi
Mamur eyler gönlümü ebediyet bestesi…

M. NİHAT MALKOÇ