0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
343
Okunma
Doğunca fırtına,
döküldük dal dal!
Hayat sessiz ama,
bahane bekler.
Kendine yakışır
doğarsa bir hal,
İnsan da göz doymaz
nefsine ekler.
İçindeki istek, arzular yine.
Her şey benim olmalı der kendine!
Uçan kuştan pay umar ya keyfine.
Zaman ne getirir bilinmez yine,
Kopunca fırtına
döküldük dal dal!..
Yeşerir mi kırılmış dal yeniden,
Seven özler fesleğen kokusunu,
Kışın tarumar olmuş ya gönlüm,
Onsuz mu geçecek dersin ömrüm?
Hep hüzünlü mü söyleyecek radyo?
Ağıtlar mı yakacak karanfillerim?
Yangın yeri kavruldu şen dillerim.
Başa gelen çekilirmiş,
Emircan Neylersin?
Kopunca fırtına
döküldük dal dal!..
17.1.2023 Emir Şıktaş
5.0
100% (1)
