İstemekle gelmiyor, geçip gidiyor zaman
O derin boşluklardan, çıkmak zordur be evlat
Herkeste bitmez heves, kalmamış içte iman
Şu dünya ya bir çivi, çakmak zordur be evlat

Gülen yüzü dost sanma, yolun tuzakla dolar
Söylediğin yalan söz, bir gün ne saçlar yolar
Yüzmesini bilenler, derinlere de dalar
Mazini satır satır, yakmak zordur be evlat.

Söndürmez körüklerler içindeki sancıyı
Rahat vermez yorarlar, misafirken hancıyı
Durdurması çok zordur, takarlar hep kancayı
Yaşam denen bu suda, akmak zordur be evlat.

Ne kadar yürüsen de, bitmeyecek yokuşun
Gitmez izleri kalır, attıkları dikişin
Sevdiğini sanarak, kalplerdeki yakışın
Güzel denen huyunu çekmek zordur be evlat

Herkes bir şeyler söyler, kimseler seni duymaz
Ailenden başkası, adam yerine koymaz
Aç gözlü insanlara dünyayı versen doymaz
Geleceğe bir fidan dikmek zordur be evlat.

Gör bak, anla, uyanda, kanma sakın zalime
Sonra pişman olursun, dersin noldu halime
İnsanı insanlıktan çıkaran her kelime
Boğaza yapışınca, sökmek zordur be evlat
09 / 12 / 2022 / Cuma
Mercan Nur