Neyleyim ben bağışlasan dünyayı
Altından yapılmış köşkü sarayı
Gerçekler var iken nidem rüyayı
Göz yaşım deryayı bulan sel oldu

Cana hançer batırdılar gördünmü
Beni benden bitirdiler buldunmu
Param parça yatırdılar sordunmu
Umutlarım yandı gitti kül oldu

Kimileri yordu kimisi kırdı
Arasında sevdiklerimde vardı
Yorgun bedenimde canım daraldı
Gönül halden bilmeyene kul oldu

Gide gide bitmez oldu yollarım
Hep hüzünle geçti nice yıllarım
Hırçın rüzgarlarda kaldı dallarım
Kırık dökük çölde tozlu yol oldu

Çok hayaller kurdum gerçek olmadı
Dostluk sohbetinin tadı kalmadı
Zalim felek hiç yüzüme gülmedi
Açmadan solan bir gonca gül oldu

Mehmet Dağal giden ömre ne derim
Yüce Yaradana niyaz ederim
Nasipse kefenim giyer giderim
Geldi geçti fırtınayla yel oldu
Mehmet Dağal / Pamukkale / Denizli...