Oysa ne geceye sığacaktı ne gündüze
Ne de tam bir güne aşkımız
Her şafak yeniden çizecektim dünyayı
En güzel renkleriyle taş boyaların
Sen göreceksin diye her şafak
Ölçüsüz öpüşler koyacaktım dudaklarına

Zorla gelmiştin yılları yırtıp
Ne kolay gittin
Hani sen bana ölümsüz bir sevgiliydin…

Nerdesin
Hangi yolların yol ayrımlarına takılısın
Arkana bakıyor musun
Hiç kendine sordun mu
Beni arıyor musun?

Alışkanlığımdın, ben alışkanlığıma esir
Gülümseyen resmin göz kapaklarımdaydı
Silmişsin dün gece
Her yanını aradım odamın
Her mısrayı hece hece
Hani silgisi olmayacaktı yaşadıklarımızın
Silinmeyecekti
Tarihin tozlu raflarında bile böyle bir aşk
Hani, hani bulunmayacaktı…

Bıktım
Beklemekten bıktım
Hıçkırıkların bürüdüğü bu şehirden bıktım
Yeter diye haykıran sokaklardan
Yokluğundan
Kendimden bıktım…

Kristal fanuslara hapsettim hatıraları biliyor musun
En kalın duvarları ördüm etrafına
Keşkeleri de yırttım sözlüklerden
Şarkıları kesip attı kulaklarım
Öylesine bir benim şimdi
Ne ölüyüm ne yaşayan bir yürek
Sen nesin
Ya sen nesin
Nerdesin?

Böyle olmamalıydı
Geceleri gündüzlere yazmalıydık ikimiz
Elma şekeri gibi
Tattıkça küçülmemeliydi
Yok olmamalıydı sevgimiz…