Bir evladın sevgisini.
Onu, kucağına alınca anlarsın.
Başlarına bir kaza , bir bela gelse.
Evlat acısını, o zaman anlarsın.

Seversin, sevilirsin.
Gönlün coşar, sevinirsin.
Bir gün gelir, terk edilirsin.
Kara devdaya, düşünce anlarsın.

Oğlun asker olur, gurur duyarsın.
Kızın gelin gider,mutlu olur sevinirsin
Çocuklar, yuvayı, terk edip gider.
Hasreti, özlemi, o zaman anlarsın.

İşlerin bir anda değişir, kötüye gider.
Evdeki hesap, çarşıya uymaz.
Eşten, dosttan yardım istersin, çare olmaz.,
Alacaklılar kapıya gelince, insanları anlarsın.

Gündüzler kararır, gece olur.
Geceler uzar,, dertler daha’da azar.
Hastane, doktor, gezer dolanırsın.
Sağlık elden gidince , geçte olsa anlarsın.

Gün gelir, elin, ayağın tutmaz.
Gözlerin görmez, kulağın duymaz.
Hastalık bir iken, üç beş olur, eksilmez
Dünyanın tadını, Azrail gelince anlarsın.

Salan okunur camıden, eşe, dosta yayılır.
İnsanlar musalla taşında, namaza durur.
Sen gömülürken, cemaat kendi dertlerini konuşur.
Nefsin kurbanı olduğunu, o zaman anlarsın.