5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
380
Okunma
Yaş otuz, kırk derken elliyi aştı
Artık dönsen de bir, dönmesen de bir
Saçla sakal bir birine karıştı
Artık dönsen de bir, dönmesen de bir
Ne geçmişin izi ne umut bende
Hüzün biriktirdim her geçen günde
Ne gözüm yollarda ne kalbim sende
Artık dönsen de bir, dönmesen de bir
Alnımda çizgiler çok derin artık
Sorma yüreğimi hep yırtık pırtık
Hanemiz virane, kapısı örtük
Artık dönsen de bir, dönmesen de bir
Ömür; koşar adım gitti en önde
Tükenen bir yanda, kalan bir yanda
Ölüm yorgunluğu sanki var bende
Artık dönsen de bir, dönmesen de bir
Vedat Yılmaz
Elazığ / 2020
Gözlerin Kitabı’ndan
5.0
100% (4)
Cevap Yaz