1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
852
Okunma
herşey masaldı sanki
erguvani bir boşlukta büyüyen yalnızlıkta
üç kişiydik yalnızca
birimiz rüzgara
birimiz toprağa
birimiz yağmura tapıyordu
kendince
......
lanet bir duelloydu hayat
durmadan matadorların kanlı ellerinde
buluyorduk kendimizi
sonsuz bir zikre dalmıştık
sonsuz kefenler biçiyorduk
durmadan geleceğe
birimiz önce çanları çaldı
ki çanlar kenti kuşatan ordular gibi
kusuyordu
en ağır nefretini üzerimize
bizki en koyusunu içmiştik zehrin
birimiz ruhun kurtuluşu derdi buna
ve birimizin usunda büyürken esrar
salınıyordu gece
kendinden başka herşeye
.....
herşey masaldı sanki
ve biz aslında masalların
yerin en dibinden
geldiğini biliyorduk
sonsuz bir günah içinde
kendimize
yalnızca kendimize dönüyorduk
Cevap Yaz