Zaman hüzüne yenilmiş mateme bürünmüş bir hal almıştı,
Öyleki mor yeşile turuncu kahveye beyaz ise kırmızıya çalmıştı,
Ölüm sessizliği içinde iken evren aniden bir gürültü kopu verdi,


Zamanla alay edercesine gök yüzündeki onca yıldızları,
Bir birine katan cilveye esen sert bir rüzgar esmeye başlamıştı,
Olan bitene aldırmayan özlemin doruklarını yaşayan bir çift vardı,



Durgun denizin suskun martıların eşliğinde ay şahitlik ediyordu,
Şaşkınlıklar içinde bir an yaşiyordu bir birini hiç tanımayan o çift,
Sarılarak bir birinin terine uyum sağlayan tenlerini hayretle izliyorlardı,


Olan biteni gören kalabalık gitmek için aceleci davranmiyordu,
Doğa zaman insanlar bu şenliğe sanki şahitlik etmek istiyordu,
Her birinin mazilerini süsleyen duyguları gün yüzüne çıkıyordu,


Tabiatın kendilerine sunmuş olduğu bu anın tadını çıkarırcasına,
Biraz burukluk ve birazda sevecen bakışlarla gecenin bitmesini,
istemiyorlardı her şeyi unutup kendilerine yeni bir yol çiziyorlardı...!

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 02 / 01 / 2023 . 15:00