Gel gardaş deyim sözümü,
Gözüme bak dön yüzünü,
Adam var bilmez özünü,
Selam versen almaz gardaş.

Verdiğim Allah selamı,
İçinde Rabbın kelamı.
Olsa da devlet sultanı,
Ondan adam olmaz gardaş.

Ölüm haktır inanmıyor,
Hak hukuku anlamıyor,
Yetim derdine yanmıyor,
İki ekmek vermez gardaş.

Gün gelir oda ölecek,
Yazan yazgıyı silecek,
Mal serveti bölünecek,
Giden geri gelmez gardaş.

Gül kırmızı çiçek sarı,
Tohumu besler kuşları,
Aşkla uçan arıları,
Dere tepe yormaz gardaş.

Çalış didin dağları yar,
İş ayırıp eyleme ar.
Yemeğin emeğin kadar,
Elden öğün olmaz gardaş.

Ceket yırtık pabuç delik,
Cebinde yoktur metelik,
Çalışır yaşar gündelik,
İnsan hakir görmez gardaş.

İnsanda onur olmalı,
Yaptığını anlamalı,
Meyve verir erik dalı,
Söğüt bunu bilmez gardaş.

Uzak dur soysuz olandan,
Karakter geliyor kandan.
Riyakardır olmaz candan,
Senin için ölmez gardaş.

Görünce gözü dolandan,
Candan samimi olandan,
Can kurban eden anadan,
Sana zarar gelmez gardaş.

Yaz sözümü bir kenara,
Kazı dağlara taşlara,
Ömrünü verdiğin para,
Bir gün ömür almaz gardaş.

Rızkını veren Allah’dır,
Verdiği adalet haktır.
Mal servet var gözü açtır,
Yemez içmez açtır gardaş.