2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
441
Okunma
Kaç cemre gördü ömrümüz
Kaç ilmikle dokundu günümüz
Toprak dedik güneş dedik
Sevgi çiçeğini dikemedik
bahçemize.
Gün oldu koştuk gidenlerin ardından
Gün oldu acılı bahçemiz kan revan
Karbonu yüksek eğeler
bilerken bizi
Betonların arasında hayatımız
viran.
kaşlarıma kar tanesi düşmüş gülüm
ben şiir yazmışım
Neyine gerek
Bu hayat denen merkep
belimi bükmüş
Gönlüm küsmüş
Gönlüm bu günlerde avare...
Selam söyleyin selam söyleyin yare...
5.0
100% (3)