Uzaklara dalıyor gözlerim

Uzaklara dalıyor gözlerim
Yüreğimi bıraktığım yere
Ne zaman seni hatırlasam
Cıvıl cıvıl çocukluğum geliyor aklıma
Kalbimi ince bir sızı kaplıyor
Kanadı kırık bir serçe misali
Sinmişim bir çalı dibine
Savunmasız bekliyorum
Zamansız yağmur başlıyor içimde
Öyle garip öyle mahzun oluyorum
Deli divane hatıralar canlanıyor
Ne zaman seni hatırlasam
Şiirler mısralar dökülüyor dilimden
“ ya al götür beni , ya tamamla yarım kalan yanımı. Tut ellerimi bırakma beni. Sıkıca sarmala çocuk yüreğimi.
Bir ömür yanımda kal.
Ya al götür beni, ya tamamla yarım kalan yanımı”
Ne zaman seni hatırlasam
Çok uzaklara dalıyor gözlerim
Çocukluk yıllarıma yoldaş oluyor
Gün görmemiş özlemler, çocuk gülüşler, dünya umrunda değil
Yüreğimdeki yara, dizimdeki yarayı bastırıyor
Bedenim yanıyor, ateşler sarıyor etrafı.
Senden kalan hatıralar beliriyor
Yakıyor, yanıyorum.
Külleri savruluyor rüzgarda
Uzaklara dalıyor gözlerim
Sanki seninle gitmiş yollar, gezdiğimiz sokaklar, meyvesini yediğimiz bağ, bahçe
Ölüm sessizliğine bürünmüş heryer.
Sensizlik kol geziyor, söz birliği etmişçesine
Koskoca yalnızlık ortasında kalakalıyorum
Ruhumun kaldırımlarında hüzünlü geziyorum
Gel sen yine, gel son defa, bir kerecik gel
Gel de bir ömür yanımda kal
Uzaklara daldırma bulutlu gözlerimi
Şerife Bozoğlan Eker
10-12-2022