üç dört dişi
bir de küçülen mavi gözleri
ölümü düşünür ister istemez
seksenle seksekleşen
muhacırı Selânik’in

iki başına
iki baş insan
oğul şizofren
geri kalanı
yiyici akbabaları

dikmişler diğerleri
kan çanak gözleri
ekmeğine aşına
dememişler bir inşaatta ölüp gider
yaş seksen
elinde hâlâ mala

ora mı yaban
bura mı yaban
vatandan vatana ilhak
zor
çocukluktan bu yana her şey zor
iki vatanda da
vatansız olanlardan

baba kayıplarda
çocuk Recep ilk ergen
nasıl baksın ana
çamaşırcı çocuğu olmak
el hanelerinde
tellere don ve fanila asmak

bir deştik
de
iyi mi ettik
kötü mü ettik
dumanlandı mavişleri
yüzü sarktı
bıraktı
harcı malayı
elleri titrek
sigarasını yaktı

iki kat briket kondu
birinde ana delisi "avrat"
bakar kör iki evlat

iki başına yalnızlık
oğul istetmiyor ölümü
her yürekte bir fark
her yürekte nedenler
dertler çeşitli
çeşit çeşit kederler

anladık da
daha çoklar
çokçalar

Recep Usta nâmında gelip
Recep Usta şanında gidenler.

24 kasım 2007 Çakmaklı

Mehmet Necip Özmen