Sene yetmiş üçün Mart yirmisinde
Baktım olmayacak, versem de emek
Ezbere yaşayıp savrulmaktansa
En iyisi vatan borcu ödemek


OKAN’la birlikte telaş, heyecan
Denizli yolunun en başındayız
Yirmi aylık çok özel bir yaşamın
Yeni bir dünyanın kapısındayız


Onbirinci Piyade Er Eğitimi
Tugay Komutanlık, Özel Bölük’te
Ben, istihkâm takımında "acemi"
OKAN “cikcik” Kavsara’ lı keşifte


Botum, kepim, kışlık elbisem ile
Saçım üç numara, firarda bıyık
Aynaya bakınca bir yabancıyla
Konuşur gibiyim, bu ne tuhaflık


Sivilde küheylan gibi yaşarken
Prensip orada zirveye çıkar
Hayat çokça anlam kazanır inan
Askerlik adama payeler takar


Nöbetler adeta övünç kaynağı
Görev sırasında uyku yok göze
Ya devriye ya da koğuş faslında
Uyuyanın canı emanet bize


Sabahın beşinde “kalk!” nidasıyla
“Son sayı üç” diyor çavuş koğuşta
Elbiseyi en son giyen cezalı
Onun içi herkes büyük kaçışta


Mıntıka temizliği bitince hemen
İçtimaya başlar erat tam takım
Kontrol biter, yemekhane faslında
Kahvaltıda ne çıkacak merakım


(Arşiv 16.3.1996)