Ne çok seyrettim sonsuz uyanışları
Bazı oğlan çocukları, gece gördükleri rüyaları anlatır
Nasıl âhengli, nasıl coşkulu
Biten bir fâkirliğin, çöp olup atılışı gibi
Sevdiğine kavuşacak da, yolda geç kalmışçasına
Camii’lerimiz beş vakit âşk dağıtır
Onun Nur’u ki huzur kaplar kalp meydanları
Tam da beş taş oynarken kız uşakları
Onlar ki meyveden bir cümbüştür
Bıçak gibi apartmanların, gökdelenlerin arasında
Bir kolun altına sıkıştırılmış kırçiçekleri
Bir şeyler düşünüyorum çok şeyler
Belki çoğu yeni uyandı güneşe karşı yataklarda
Ben bir ülkeyi sevmişim daha yirmi ikisinde
En güzel şarkıları söylemişimdir
Bildiğim en güzel şehirlere karşı
Uyanmışım asker marşları ile
Uykusu bölünmüş mahâllenin
Ambulans, polis sirenlerinde
İşte şimdi saat ondokuz ondokuz
Yerde yatanın yürüyene
Yürüyenin yerde yatana borcu olduğu gibi dururken
Uzakta bir pencere görmüşüm, çok uzakta
Ağlamış durmuşum pencere önünde

/..