OLSAYDIMOLSAYDIM Dal olsaydım, dal olsaydım Kuş uçmaz, kervan geçmez cinsinden Bir izbe dağ başında, Ayrık otları arasında İncecik dal olsaydım! Gül açsa en tepemde Hani şöyle en kırmızısından. Hani derler ya; kan kırmızı rengi, Kor ateş dengi... Rüzgâr olup essen, Tenime dokunsan ılgıt ılgıt Yeter ki dokunsan, sen dokunsan... Yangınıma kattığım ağıt; Sel olsa, sebil olsa; Birikip göl olsa Eğilip içer miydin? Dal olsaydım, dal olsaydım Güz güzellerinin gelip geçtiği Bir yol ağzında; bağ başında Yeşil yosma yapraklar arasında Körpecik dal olsaydım! Göğsümde sakladığım salkım; Hani şu üzüm üzüm üzülen Sineme sıra sıra dizilen Yokluğunda bir köşeye büzülen Varlığınla çözülen Gözlerin gibi süzülen Göz göz üzümlerim... Gözlerinin karası, Gönül yarası üzümlerim... Akıtsa aşk mirasın, şırasın; Sel olsa, sebil olsa; Birikip göl olsa Eğilip içer miydin? Kemal KARAPIÇAK -İzmir |
Betimlemeler,benzeştiemelerle güzel bir sevda şiiri.
Kutlarım gönül sesinizi.
Esenlik dilerim.