Maviden tülü umudun aşkın da bekası iken şehre aşık şair…
Ah, gizemli yalnızlık:
Manidar gülüşünle hemhal
Ayağımı yorganıma göre değil
Aşkla ihtimam ettiğim yarınlara inhisar etmeden
İma değil bir imla hatası iken ömrüm
Yâd etmekten öte yarenlik eden gönül örtüm…

Törpülediğimdi mısralar
Yürek kazan kalem kepçe aşkla uzanan
Hem yarından medet uman
Hem de yalandan seven ruhlara verdiğim sessiz tepki
Aş eren bir günden uzandığım
Sonsuzluk denen köprü

İntikal etti madem hayaller
İhya edilesi sözcüklerden umduğum medet kadar
Hazanın dik yokuşunda
Kalbimin sol raksında
İhtiva eden neyse
İhbar ettiğim sevgim ve yalnızlığım
Buz tutan kalplerden asla nemalanmadığım

Koyu peçesi gecenin
Kanaviçe sergisi yüreğin
Kelamı yitik bir dervişin
Allah için verdiği selama riayet etmeyen serzenişlerin
Ne izindeyim ne önünde.
Giz bildiğimdir hayaller ve metruk haneler
Meczup yürek ikliminde seken bir kör kurşun
Kordan haresi mevsimin
Kör gözlerden değil de kalp gözünden
Medet umduğum

Sefil bir döngü
Sakil bir örgü
Muhatap olduğum yalnızlığın da suskusu
Hançer gibi saplanmışken yüreğe

Mentollü bir gecede
Meramımsa saklı tek hecede
Melun bir gölgeden uzak
Yerleşkesi aşkın olmamalıydı tuzak

Hicreti hüznün kayıp bir şiirden sarkan
Soğuk eli sevgisizliğin
Bültenin alt yazısı
Buhran yüklü sözcüklerin kordan v/edası
Hüviyetim hürriyetim saklıdır bahtımın her telinde

Vakur bir çırpınış
Ölümsüzlüktür haczettiğim mevsimin özdeş
Varlığında harlanan yeknesak bir bakış
Elbet aşkın kisvesi
Elbet sözcüklerin kubbesi
Elbet beyhude bir esintinin aşk dolu hutbesi
Tek dilediğim Mevla’dan:
Acının ertesi ermekse hidayete
Tokalaştığım kaderim kederimle yürekten
Helalleştiğim

Özlemin yükü ile hemhal
Belli ki hüzün ve umut serili kabrimde
Yerle yeksan edilmiş dünyamdan arda kalan
O son bakış aşkla hicvettiğim yoldaşım iken yüce İlahi Yargı