//
.
.
.


bir
şiir,
evet ya
siyah, beyaz
bir şiirde seyretmiştim...

bir adam vardı, haykırıyordu "her neredeysen bil ki gittiğin uzağım" diye yankılanıyordu sesler neon bakışlı duvarlarda, akıyordu sanki yorgun, ıslak kaldırımlarda. dedim kendime bu bir aşk mı, bu bir aldanış mı ya da bir yaradılış mı hem kaldı mı dünyada öylesine değil de böylesine sevmek... neyse ki uyandım sırıl sıklam hüznümle

gece beni içine almıştı ben geceyi siyah oydu beyaz ben.. buzdan bir nehir çarptım yüzüme bir daha, bir daha.. sonra sordum sordum kendime adın ile başlayan her satırda, neden her seferinde dilim kanıyor, adının geçmediği her fasılda yüreğim hep yanıyor. "sakın, sakın" dedi aynadaki suretim "yok canım ilgisi yok" dedim güldüm geçtim

s o n r a
o
n
r
a

baktım yakamozlar ilişmiş göğün esmer tenli yüzüne.. yaktım, yaktım önce bir sigara sonrada aklım surlarına med-cezirlenen limanlardaki gemilerimi.. o kadar çok ben vardı ki içimde hepsinin elinde, teninde, yüreğinde bir sen.. açtım bir kitap dağılsın istedim kafam ama nerde ayraç mı bendim, ben mi ayraç her sayfa sendin, satır sen..

her sonranın, sonrasında sen, sen, hep sen düştün yine aklıma, cemreleştin aklım kurağıma bu sefer kaçış yok, yok tu galiba.. bir resim, bir düş değildi asla içine düştüğüm her rengi, şiiri, şarkıyı, kitabı kucaklayan, dudaklayan bir aşktı bu sanıyorum, sanmıyorum aşktı ta kendisi ve ilk kez derin kestim çok derin yana, yana kanıyorum

bir
şiir,
evet ya
allı, morlu
bir şiirde sevmiştim seni...

.
.
.
//


ilhanaşıcıkasımikibinyirmiiki