bir gün bırakıp gidersen beni,
ben acıdan beslenen bir şairim sevgili,
sana yakın ancak kendime uzak bir yerde
bir şiirin ardına koşarım...

yorulursam eğer bir şiirin peşinde
güneşli bir gün seni ararken,
deniz kenarı bir bankın üstünde
bulursun beni sayfaları aralarken

bakarsın bir şiir yazarım sana,
benzetmelerimi sadece sen anlarsın,
acıdan ve kederden örülmüş satırlarım
bir gün üşürsen sırtına alırsın…

aylar geçecek, beni unutacaksın
sığınacak yeni bir liman bulduğunda…
sana yazdıklarımı demir atacaksın
denizin ortasında durduğunda…

içten içe ve belki bilmeden sana yazdığım şiirlerin
halkalarına tutunacaksın bir şekilde sevgilim
benimle durup, bensiz ilerleyeceksin
bir gün akıntıya kapılıp ardın sıra geleceğim

akdeniz kıyılarında sıcak bir yaz günü
bir yosun gibi, bir kum tanesi gibi
ayaklarına, sana değeceğim
anımsayacaksın beni…