Hiç ölçü kalmamıştı aşkının kıvamında.
Sıfır liradan açtım çöplükte mezadını.
Dış kapının zilinde, adımın devamında,
Sadece tire kaldı; çoktan sildim adını.

Tadı tuzu şahane, hamdolsun, aşım vardı.
Varında gözüm yoktu, kaygısız başım vardı.
Sevgi dilencisiydim; hepsi de o kadardı.
Yamyam gibi tükettin sevdanın miadını.

Koklanmamış gülleri gönlün ararken iyi,
Bin kez tövbeden dönen palavracı güveyi.
Memnun etmek imkânsız sen gibi küçük beyi.
Azline mühür vurdum; al da git azadını.

Sadra şifa değilsin, anca bir dozluk hapsın.
Dilerim cenahında kıyamet erken kopsun.
Baldan bala konarken petek suçüstü yapsın.
Pikedeyken inşallah, kırsınlar kanadını.

Attığın kazıkları bir güzel paketledim,
İçine arşa değen yalanını ekledim,
Bu aşkın vebalini artık sana yükledim,
Koluna takman için bohçaladım yâdını.

Hatalarını saysam, kabrime kadar uzar.
Asılacak adamsın; bu bir nokta-i nazar.
Aklım itiraz eder, kalbim ise intizar.
Kırk gönül fethetsen de bulama muradını.

Mücella PAKDEMİR